Συνέντευξη μου για το site Projectoras

1. Πως βλέπεται την μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Η μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε μουσική βιοτεχνία, η οποία δεν έχει δουλειές, και προσπαθεί να ζήσει τρώγοντας τις ίδιες της τις σάρκες. Απ’ την μια ξεπουλάνε το κλασσικό τους ρεπερτόριο σε εφημερίδες και περιοδικά, και από την άλλη δεν κάνουν παραγωγές, δεν ρισκάρουν, δεν δοκιμάζουν, δεν ακούν νέους καλλιτέχνες (εκτός αν πρόκειται να τους πάρουν τα χρήματα τους)…. Γενικά μια εφιαλτική κατάσταση. Αν είσαι νέος καλλιτέχνης και κάνεις το λάθος να απευθυνθείς και να υπογράψεις σε εταιρία δίσκων, την έβαψες. Θα βρεθείς ξαφνικά με νταβατζή. Άσε που έχουν ξεφυτρώσει δεκάδες δήθεν εταιρίες που παίρνουν από 300 έως 800 ευρώ από τον κάθε νέο καλλιτέχνη για να του κάνουν promo στο τραγουδάκι του, και δεν του κάνουν τίποτα. Αν σ’ αυτά προσθέσεις το ρόλο που παίζουν τα ΜΜΕ (ραδιόφωνα, τηλεόραση και blogs) καταλαβαίνεις ότι ζούμε ένα σύγχρονο μεσαίωνα στα μουσικά μας πράγματα.

2. Τι σημαίνει για εσάς μουσική παιδεία;

Να ξέρεις κάπως την ιστορία της μουσικής, να ξέρεις να ξεχωρίζεις τα είδη, να έχεις άποψη γι’ αυτό που ακούς, και να έχεις την κουλτούρα να ξέρεις τι μουσική βάζεις στο σπίτι σου.

Η συνέχεια στο projectoras.com