Νίκος Μουρατίδης: Η Κύπρος έγινε η δεύτερη πατρίδα μου

Αποκλειστική Συνέντευξη στον Νίκο Αντωνιάδη – Νέα Υόρκη

Για την σχέση του με την Κύπρο, την Ελλάδα αλλά και για την παιδεία μιλά στο ikypros ο Νίκος Μουρατίδης, με επίκεντρο βέβαια την τηλεόραση, μέσω της οποίας εισέρχεται στα σπίτια μας συχνά τα τελευταία χρόνια, σε Ελλάδα και Κύπρο. Η δική του έντονη προσωπικότητα, η παρουσία και εμπειρία του στον καλλιτεχνικό χώρο και στα ΜΜΕ έχει το δικό της αντίκτυπο στον κόσμο και κυρίως στην νεολαία μας. Γύρω από το θέμα αυτό περιστράφηκαν κυρίως και οι ερωτήσεις μας. Ερωτήσεις που αφορούν την δράση του στην Κύπρο και τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις αλλά και τον ρόλο της τηλεόρασης, η οποία είναι ένας από τους πιο σημαντικούς πάροχους πληροφοριών και παιδείας.

«Είναι κρίμα που αντί για εκπομπές που να προάγουν την αισθητική και την παιδεία μας καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του κουτσομπολιού»

 

-Κύριε Μουρατίδη, όπως είπατε, πηγαινοέρχεστε Ελλάδα – Κύπρο εδώ και 16 χρόνια. Πως νιώθετε όλο αυτό τον καιρό συνεχούς επαφής σας με την Κύπρο και τους Κύπριους;

-Δεν σας κρύβω ότι το πρώτο μου ταξίδι, που ήταν στην Λεμεσό, με σόκαρε. Φτάνοντας στην πόλη υπήρχε ένα τεράστιο πανό κρεμασμένο από την μια άκρη του δρόμου μέχρι την άλλη, που έδειχνε ένα γυναικείο στήθος και έλεγε: New Arrivals. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Μετά έμαθα για τους Ρώσους κτλ. κτλ. Η Κύπρος μου αρέσει πολύ, η Λευκωσία με γοητεύει, όπως και η Πάφος. Την αγαπώ την Κύπρο και έχω πάει παντού – εκτός από τα κατεχόμενα. Έχω κάνει πολλούς και καλούς φίλους και όποτε φτάνω στο νησί, εισπράττω τόση αγάπη που αισθάνομαι σαν σπίτι μου…..

-Ο κόσμος στο νησί πως σας αντιμετωπίζει;

-Οι εκδηλώσεις συμπάθειας και αγάπης είναι τόσες πολλές που δεν ξέρω τι να πω, υπάρχουν στιγμές που συγκινούμαι. Ξεκινώντας από το αεροπλάνο, που όλοι με χαιρετούν με χαμόγελο και σεβασμό, αλλά και στους δρόμους που μου κορνάρουν, ή στο παρκινγκ που πάω με κάποιον φίλο, με το που με βλέπουν δεν παίρνουν χρήματα… Στο εστιατόριο μια παρέα που μου στέλνει κέρασμα ένα μπουκάλι κρασί…. Δεν σας μιλάω όταν με βλέπουν στο θέατρο ή σε κάποια γκαλερί. Ενθουσιάζονται. Πιστεύουν πια ότι ζω στην Κύπρο… (γέλια). Πιστεύω ότι ο κόσμος εκτιμάει το γεγονός ότι τα λέω έξω από τα δόντια και δεν κάνω «δημόσιες σχέσεις».

«Όσοι προσέχουν καλά αυτά που λέω (στο telent show), καταλαβαίνουν ποιους πραγματικά εκτιμώ και αναγνωρίζω…»

-Είδατε κάποιες διαφορές στον τρόπο που συμπεριφέρονται οι Έλληνες/Κύπριοι σε σχέση με τους Ελλαδίτες; Π.χ. στον δρόμο, στην υπεραγορά, στο περίπτερο, υπάρχουν στοιχεία που σας κάνουν να νιώθετε διαφορετικά όταν βρίσκεστε Κύπρο; Αν ναι, που πιστεύετε ότι οφείλονται αυτές οι διαφορές;

-Οι διαφορές είναι ολοφάνερες, και το λέω χωρίς καμία διάθεση κολακείας. Στην Κύπρο οι άνθρωποι είναι ευγενείς, είναι πειθαρχημένοι, είναι δουλευταράδες και σκληροί διαπραγματευτές, που για μένα είναι καλό αυτό. Στην Ελλάδα είναι απλά όλα ένα μπάχαλο. Ο καθένας κάνει ότι θέλει. Οδηγεί όπως θέλει και σε όποια ταχύτητα θέλει, προσπερνούν εκεί που δεν πρέπει να προσπεράσουν, παρκάρουν όπου θέλουν, βανδαλίζουν ιστορικά κτίρια και μνημεία, πετάνε σκουπίδια στους δρόμους, καταπατούν ήθη και έθιμα… ό,τι νάναι….. Στην Κύπρο αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε ένα οργανωμένο κράτος. Ίσως παίζει ρόλο η Βρετανική κατοχή, δεν ξέρω να πω με σιγουριά….

-Πώς αξιολογείτε το επίπεδο της τηλεόρασης στην Κύπρο σε σχέση με την Ελλάδα αλλά και γενικότερα με Ευρώπη και Αμερική;

-Θα ήταν άδικο να μας συγκρίνω με Ευρώπη και Αμερική. Ιδιαίτερα με Αμερική που είναι πλούσια χώρα και που το θέαμα ή η ενημέρωση είναι το φόρτε τους. Εμείς είμαστε φτωχαδάκια, αλλά παρ’ όλα αυτά τα κουτσοκαταφέρνουμε. Στην Κύπρο, πραγματικά με πολύ λίγα μέσα (οικονομικά και τεχνολογικά), πιστεύω ότι γίνονται κάποιες πολύ καλές δουλειές, γιατί υπάρχει ταλέντο, αγάπη για την δουλειά και το γνωστό… Ελληνικό φιλότιμο!

«Στην Κύπρο, πραγματικά με πολύ λίγα μέσα (οικονομικά και τεχνολογικά), πιστεύω ότι γίνονται κάποιες πολύ καλές δουλειές, γιατί υπάρχει ταλέντο, αγάπη για την δουλειά και το γνωστό… Ελληνικό φιλότιμο!»

-Η τηλεόραση είναι ένας αδιαμφισβήτητος πάροχος πληροφοριών. Την ίδια στιγμή, το επίπεδο παιδείας σε Ελλάδα και Κύπρο δεν βρίσκεται εκεί που θα θέλαμε (και που αξίζουμε ως Ελληνισμός με ιστορία στον παγκόσμιο πολιτισμό). Σε ένα χώρο έντονου ανταγωνισμού, και σε μια περίοδο που τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αύξησαν αυτόν τον ανταγωνισμό, θεωρείτε πως η τηλεόραση συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση και εξακολουθεί να αναδεικνύει σωστά πρότυπα για τους νέους μας;

-Ευχαριστώ που μου κάνετε αυτήν την ερώτηση γιατί με απασχολεί πολύ το θέμα. Είναι κρίμα για λαούς όπως είμαστε εμείς, με τέτοια ιστορία και παράδοση να καταφεύγουμε και να μαϊμουδίζουμε τους ξένους. Είναι κρίμα που αντί για εκπομπές που να προάγουν την αισθητική και την παιδεία μας καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του κουτσομπολιού. Η τηλεόραση σήμερα προβάλει ανθρώπους αμόρφωτους και ακαλαίσθητους, ανθρώπους με αμφισβητούμενη ηθική. Κανείς μας νομίζω δεν θα ξεχάσει το παράδειγμα μιας κοπέλας που γύρισε ταινίες πορνό, και πόση δημοσιότητα είχε. Ε… απ’ αυτήν πήγαιναν τα πιτσιρίκια και ζητούσαν αυτόγραφο. Είναι πρότυπο αυτό για τα νέα παιδιά; Αυτό λοιπόν το έκανε η τηλεόραση. Για την κοπέλα όμως που είναι διάνοια και που την έχουν προσλάβει στην NASA, κανείς δεν είπε τίποτα, καμία εκπομπή δεν της έκανε όχι αφιέρωμα, αλλά έστω μία αναφορά.

-Οι απόψεις σας για την ποιότητα της μουσικής και της τέχνης γενικότερα αλλά και της ορθής παρουσίας των καλλιτεχνών με σεβασμό προς την τέχνη είναι γνωστές. Ως κριτής, και όχι μόνον, υπήρξαν φορές που έπρεπε, ή αναγκαστήκατε να συμβιβαστείτε για χάρη των αριθμών τηλεθέασης;

-Όχι ποτέ. Πάντα έλεγα την γνώμη μου σύμφωνα με τις γνώσεις, την αισθητική και την πείρα μου. Και πάντα την στήριζα. Στο DanSing αν με βλέπατε πιο «μαλακό» ήταν, γιατί το show ήταν για φιλανθρωπικό σκοπό και δεν αποσκοπούσε να αναδείξει ένα νέο ταλέντο.

-Είστε ένας από τους πιο γνωστούς και αυστηρούς κριτές που έχει να επιδείξει η Κυπριακή και Ελληνική τηλεόραση. Τώρα που ακόμη ένα show (το μοναδικό φιλανθρωπικό σε Κύπρο και Ελλάδα όπως σωστά επισημάνατε) έχει ολοκληρωθεί, θεωρείτε πως η τελική επιλογή των παιδιών που διακρίνονται είναι πάντα δίκαιη; Γιατί οι κριτές κατέχουν το 50% της ψηφοφορίας και ο κόσμος το υπόλοιπο 50%. Αυτό δεν περιέχει τον κίνδυνο της «εξαγοράς» κλήσεων εις βάρος κάποιων ταλέντων που αξίζουν περισσότερο αλλά δεν ψηφίζονται από τον κόσμο; Δεν είναι κάτι που αποθαρρύνει κάποια παιδιά που πιθανόν βλέπουν πως το «ευ αγωνίζεσθε» δεν είναι μέρος αυτής της παιδείας που γνωρίζουμε πως κι εσείς είστε υπέρμαχος;

-Βεβαίως και είναι έτσι, αλλά τους κανόνες δεν τους καθορίζω εγώ. Πάντα, είναι γνωστό, ότι ο κόσμος ψηφίζει είτε συναισθηματικά είτε συμφεροντολογικά. Πάντα ο παίχτης που έχει μεγαλύτερο κύκλο γνωριμιών θα έχει και περισσότερα τηλεφωνήματα για να παραμείνει στο παιχνίδι. Όσοι όμως προσέχουν καλά αυτά που λέω, καταλαβαίνουν ποιους πραγματικά εκτιμώ και αναγνωρίζω….

Δεν ξενυχτάω, δεν πίνω, καπνίζω, και περιποιούμαι τα άπειρα φυτά μου… Έχω δύο μπαλκόνια και μία ταράτσα κατάφυτα.

 

-Σίγουρα η παρουσία και εμπειρία σας μπορεί να συμβάλει με εισηγήσεις προς βελτίωση της σωστής παιδείας των νέων μας. Με τα ΜΜΕ που έχετε συνεργαστεί, έχετε κάνει εισηγήσεις προς αυτή την κατεύθυνση; Αν ναι, θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτές τις εισηγήσεις σας;

-Σε όλες μου τις δουλειές προσπαθώ να δίνω το καλύτερο. Πάντα όλα να έχουν κάτι το καλλιτεχνικό και όχι το «στεγνά» εμπορικό. Στο ραδιόφωνο πάντα παίζω αληθινούς καλλιτέχνες και όχι celebrities. Ότι σενάριο έχω γράψει για την τηλεόραση έχει ισχυρό μήνυμα, και καθημερινά μπορείτε να με διαβάζετε στο blog μου www.nikosonline.gr για να διαπιστώσετε ότι τα θέματα μου είναι ψαγμένα, καλογραμμένα, έχουν έρευνα και είναι εντελώς πρωτότυπα. Δεν ασχολούμαι ούτε με μετριότητες ούτε με σκουπίδια….. Δεν γράφω ψεύτικες ειδήσεις για να προσελκύσω, ούτε με ενδιαφέρει τι έκανε η μία και η άλλη τηλεπερσόνα…..

-Φτάνουμε σιγά – σιγά στο κλείσιμο αυτής της συνέντευξης. Σίγουρα ο κύριος Μουρατίδης, εκτός από μια προσωπικότητα της τηλεόρασης, και όχι μόνο, είναι πρώτα άνθρωπος. Μιλήστε μας λίγο για τον άνθρωπο Νίκο, τις ανησυχίες του αλλά και τους στόχους του.

-Ωχ… ανοίγουμε ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο…. Κατ’ αρχήν δεν θεωρώ τον εαυτό μου άνθρωπο της τηλεόρασης. Απλά είμαι κριτής σε μουσικά talent show για ορισμένα επεισόδια. Κατά τα’ άλλα είμαι ένας ήσυχος άνθρωπος… (γέλια), μην γελάτε, το εννοώ. Μην με βλέπετε που στην τηλεόραση είμαι καπετάν φασαρίας. Στην καθημερινότητα μου γράφω πολύ, διαβάζω, πάω θέατρο, πάρα πολύ σινεμά…. Δεν ξενυχτάω, δεν πίνω, καπνίζω, και περιποιούμαι τα άπειρα φυτά μου… Έχω δύο μπαλκόνια και μία ταράτσα κατάφυτα. Πάντως αν θέλετε να μάθετε για μένα και την καριέρα μου τα γράφω όλα σε πρώτο πρόσωπο στο επίσημο site μου. www.nikosmouratidis.gr. Αυτήν την εποχή εκτός από το blog μου, γράφω και ένα θεατρικό έργο…

–Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για το θεατρικό έργο που γράφετε;

-Το έργο που τελειώνω είναι μια short version μιας μεγάλης μουσικής παράστασης που έχω γράψει για την Μελίνα Μερκούρη. Αυτήν την μεγάλη παράσταση λοιπόν την μετατρέπω σε ένα μονόλογο για μία ηθοποιό και 2 τραγουδίστριες. Είναι όλη η ζωή της αξέχαστης Μελίνας μας και φυσικά όλα τα μεγάλα της τραγούδια. Το ονομάζω Μελίνα Darling.

-Κύριε Μουρατίδη, συνήθως οι τίτλοι δίνονται από τους αρχισυντάκτες των ΜΜΕ. Θα ήθελα να κάνουμε μια εξαίρεση και να αφήσουμε εσάς να επιλέξετε τον τίτλο της συζήτησης μας, σε σχέση με τον Νίκο Μουρατίδη και την Κύπρο.

-«Η Κύπρος έγινε η δεύτερη πατρίδα μου»

-Σας ευχαριστούμε!

-Και ‘γω ευχαριστώ πολύ γι’ αυτήν την ωραία κουβέντα που είχαμε.

Πηγή: ikypros.com